暮春逝影不能流,去岁空叹把玉瓯。
柳腰瘦得难禁舞,今夜东风莫更寒。
2
芳汀生风烟,中有凌波人。霓裳飘罗带,姿态自清真。
1
秋长夜渐凉,寒露滴无声。深藏低梦语,不与月儿听。
春来花月暖,静夜不成眠。
无人知我意,有梦在他乡。
记得君来潇洒立,清如春雨柳丝风。
人间春梦最朦胧,一寸闲愁淡淡中。
水问澜心莲生香,薄衣挽鬓淡眉妆。
离水风荷似有思,清晨抖露最矜持。
所谓伊人挥袖起,轻盈舞到水中央。
若言婀娜依人处,却在风荷梦里时。
看山看水看斜阳,一阵风摇梅花香。
酒薄愁浓醉不成,夜长欹枕数残更。
满目深寒何所惧,斜依飞絮笑黄昏。
玉作冰肌雪作床,多情最是女儿妆。
素手白裙伞青花,叠入时光思无邪。
山涧有风当自若,暗香浮动几人听。
金风玉露赋华霜,东篱西风漫菊香。
心字成霜情若梦,悲欣交错谁堪共?
拈香处合十暗祈,夜夜但梦与君同。
夜夜逢君于梦中,依然雁信渺长空。
忽见纤枝明小萼,与谁相约立黄昏?
杏花烟雨醉云天,剪剪东风着意渲。
桂影飘香明月寒,叶轻影疏叹无常。
百花生日是良辰,未到花朝一半春。
纵使情深多负累,心香开处水云闲。
绿袖轻摇琅苑曲,白衣漫点女儿妆。
如借春光一寸长,何须顾影湿红裳。
一怀愁绪两眉弯,写过心痕又几章。
一瓣落春还落秋,西风雁影几眉愁。
不问流年深远,不问花开几许。
陌上桃花,等你归。
红尘无恙,用一朵桃花的柔情,邀约你的灵魂。
珠帘曼卷,梅花香。
春梦无痕,花香染衣。
在一朵桃花的笑靥里,俯首写上你的名字。
无痕的落花,念的清香,随着清风流向远方。
观风绻云舒,在蒹葭苍苍,草垛泛黄。倾听落霜压菊。
在这喧闹的凡尘,我们都需要有适合自己的地方,用来安放灵魂。 也许是一座安静宅院,也许是一本...